1965 yılında Iğdır’ın Karakoyunlu ilçesine bağlı Zülfikar köyünde dünyaya gelen Şair İbrahim Dokak, bölgenin yetiştirdiği en derin ruhlu ve en duygu yüklü ozanlardan biridir.
Sözlerini çoğu zaman Azerbaycan edebiyatının büyük ustası Bahtiyar Vahabzade çizgisinde, kimi zaman ise İranlı Türk şair Üstad Şehriyar’ın içli, sarsıcı üslubunda kaleme alır. Azerbaycan Oğuz Türkçesini doğal bir akıcılıkla kullanan Dokak, hem şiirleri hem de kişiliğiyle gönüllere taht kurmuş bir isimdir.
Iğdır genelinde iyilikseverliği, merhameti ve inceliğiyle tanınan şair, şairler camiasında da “yüreği güzel insan” olarak anılır. Onun dizelerinde hayatın çilesi, insanın kırılganlığı ve zamanın sessizce bıraktığı izler saklıdır:
Saggala ağ düşüp, saça ağ düşüp
Ömür gelip geçip men bilmemişem…
Bu içli mısralar, hem şairin kendi ömründen süzülen bir iç hesaplaşma hem de halkın ortak duygularına dokunan derin bir fısıltı gibidir.
Şair Dokak’ın köyü Zülfikar Köyü, adını 1749’da Revan Türk Hanlığı döneminde bu bölgeyi kuran Türk beyi Zülfikar Han’dan almaktadır. Böyle bir tarihi kökten beslenen şair, hem sözlerinde hem de duruşunda bu mirasın vakarını taşır.
İbrahim Dokak, yalnızca bir şair değil;
Iğdır’ın kültürel hafızasında iz bırakan, gönüllere dokunan bir söz ustasıdır.
Onu özel kılan; yazdığı dizeler kadar, taşıdığı gönül zenginliği ve insanlara duyduğu sevgi olmuştur.
“Her şair, ardında kelimeler bırakır. Ama bazıları kelimelerin de ötesine geçer…Kalplerde hafıza olur, hafızada bir ses olur. Melekli Ata Ocağı Kent Arşivi
Yorumlar
Kalan Karakter: